Site İçi Arama
Röportaj
AKTÜRK-DEMİR RÖPORTAJI
Tarihi gerçekleri gün yüzüne çıkartacağız.RÖPORTAJ: MÜSLÜM AKTÜRK
Anket
Günün Manşetleri
Günün Fotoğrafı
Önemli Linkler
Haber Siteleri
Urfapress.com
2002 Vakıflar.tr.gg
Medineliyim
Urfaspor Taraftarlar Sitesi
Siverek Gençlik.com
HALUK SEÇKİN WEB SİTESİ
Halil Affan ÇİZMECİOĞLU
Resmi Web Sitesi
Urfa Kültür Turizm Sitesi
İHALE REHBERİ
MKFan.Org
Şanlıurfa Sembol
Gazetesi
_____________________
Bilgisayar Dergileri
Chip
Pc Life
Pc Magazine
PcNet
Pc World
_____________________
Kitap evleri
Yayın Evleri
_____________________
Bankalar
AKBANK
DENİZBANK
DIŞBANK
FİNANSBANK
GARANTİ BANKASI
HALKBANK
HSBC
İŞ BANKASI
KOÇBANK
MERKEZ BANKASI
PAMUKBANK
ŞEKERBANK
VAKIFBANK
YAPI KREDİ BANKASI
ZİRAAT BANKASI
_____________________
Devlet Kurumları
Cumhurbaşkanlığı
Başbakanlık
TBMM
Adalet Bakanlığı
Dışişleri Bakanlığı
Kültür Bakanlığı
Milli Savunma Bakanlığı
Maliye Bakanlığı
Orman Bakanlığı
Sağlık Bakanlığı
Sanayi ve Ticaret Bakanlığı
Tarım Bakanlığı
Turizm Bakanlığı
Ulaştırma Bakanlığı
Türk Silahlı Kuvvetleri
Merkez Bankası
Devlet Planlama Teşkilatı
Devlet Tiyatroları G.M.
Emniyet Genel Müdürlüğü
Hazine Müsteşarlığı
Devlet İstatistik Enstitüsü
Bağkur
Emekli Sandığı
Sosyal Sigortalar Kurumu
Meteoroloji İşleri G.M.
Tapu ve Kadastro G.M.
Türk Telekom
Hava Durumu
MUTLULUK..!
Benim çocukluğum * başlıklı yazımı okurken bir şeyin eksikliğini farkettim. Gelen yorumlarda bahsedilen ... Dostlarımla sohbet ederken... Hatırlatılan... Ancak yetişkin olduktan sonra fark edilen bir şey... Meğer..."Bizler çocukken mutluymuşuz." Mutluluk denilen o şey ... Çocukken bizim benliğimizde yaşıyormuş. Anılara geri döndüğümüz zaman hissetmek... Hele hele bu yaşta anlamak... İnsana hem sevinç hem de hüzün veriyor. Sevinç veriyor... Mutluluk denilen şeyi yaşadığımız için. Albert Camus'un dediği gibi...Mutluluk ömrümüzde bir defa yakalayıp,bir daha hep peşinden koşup asla yakalayamadığımız an dır ! Hüzün veriyor... Bir daha yakalama şansımız olmadığı için. Muhakkak ki mutluluk hayatımızın birçok evresinde olmuştur. Ama saf,duru ve sade hali, çocukken olanıdır. Büyüdük... Yaşadığımız ülkede çok şeyler değişti. Yağız delikanlı olduk...İşsizlik,Enflasyon,Çıkarcılık,Köşe dönmeceler,vatan kurtarmalar ve çaresizlik kavramları ile karşılaştık. Tırnaklarımızı kazıyarak bir yerlere geldik. Okuduk,çalıştık ve çabaladık. Tabi...Herkesin kendisine göre bir hikayesi oldu. Bazılarımız anne-baba hatta dede-nine olanlarımız bile var. Yaşam bir şekilde devam ediyor. Yeni bir kuşakla tanışmış oluyoruz. Şimdiki çocuklar... Devasa binalarda oturuyorlar. Toprak yemediler. Odalarındaki nefeslerle büyüyorlar. Sanal ortamlarındaki kahramanları ile beraber yaşıyorlar. Ebeveynleri onları çok seviyor ve belli ediyorlar. Mikrop kapmasınlar diye hiyejen yorganlarda yatıyorlar. Kötü huy kapmasın diye arkadaş listeleri inceleniyor. Okula servisle gidiyorlar. Veliler o kadar araştırmacı olmuş ki...Bir servisi bırakıp öteki servise geçmek için sudan bahaneler bile yaratılıyor. Hangi dershane iyi diye... Araştırmacı velilerden tüyolar bile alınıyor. Hepsi test çözücüsü ve puan hesaplama uzmanı oldular. Seksek oynamayı bilmiyorlar ama sanal oyunlarda kimse ellerine su dökemez. Bilgisayar ekranları onların en yakın arkadaşı...Ekran ona bakıyor,o ekrana bakıyor.Bütün günü beraber geçiyorlar. Dışarıda başka bir hayatın var olduğunu bile bilmiyorlar. Hiç ağaca tırmanmadılar. O yüzden ağaçtan düşenleri yok. Hazır salıncaklara bindiklerinden... Doğal salıncak yapmayı bilmezler. Paylaşmayı bilmeyen…Gürbüz,korunaklı,fiske yememiş... 100 kelimelik mesajı 10 saniyede atan teknoloji harikası çocuklarımız var. Bazılarımız onları paşazade. Kimilerimiz onları prenses. Çokları ise beyzade gibi büyütüyor. Şimdi bu çocuklar bu kadar sunulan imkana rağmen "mutlu" mu ! Onu bilmiyorum ...Sizce ! Bildiğim tek bir şey var... Biz çocukken,her türlü yokluğa rağmen "MUTLUYDUK." Sağlıcakla kalınız
Ekleme Tarihi:
08 Temmuz 2015 08:50
Yorumlar
Bu Habere Toplam 1 Yorum Eklenmiştir.
Mutluluk!Çocukluk!Acaba? Osman Ataman BİNER
Söz ettiğin duyguyu yaşamayan tek bir Allahın kulu yoktur,Mahmut.Burada belirleyici olan "bir daha dönememenin verdiği acziyet"Mehtap Çayevinin kürsülerinde pineklediğim,siyasi şubeye gidip vatandaşlıktan çıkma şartlarını öğrenme şapşallığını yaşadığım günler bile burnumda gözümde ruhumda tütüyor!Mutlu musun sorusunu bir de o yıllardaki çocuğa ve gence sormak gerek!Şimdi ben de "Ne günlerdi o günler" diyorum.Ama 10 yaşındaki BEN acaba ne derdi? 24/07/2015 17:08
Köşe Yazarları
Ali ÇİZMECİOĞLU
Op.Dr.Yusuf Vehbi OCAK
Osman Ataman BİNER
Ayten DOĞAN
DENEME
DENEME
DENEME
DENEME
DENEME
DENEME
DENEME
DENEME
DENEME