|
Kendisi olanlar okumasın, neden okusun ki bu hikâye kendisi olamayanların yani bizim hikâyemiz.
Acı ama gerçek, biz herkes olduk ama bir türlü kendimiz olamadık.
Ne olmadık ki kimine göre iki kimine göre üç günlük dünya idi. Ama!
Giymediğimiz elbise, girmediğimiz yol, inanmadık fikir, çalmadık kapı, bürünmediğimiz hal, olmadığımız durum ve boyanmadığımız boya bile kalmadı.
En son Fıstığı yeşil kalmıştı ona bile boyandık!
Ne olmadık ki zengin, fakir, hasta, amir, doktor, âlim, siyasetçi, baba, oğul, öğrenci, öğretmen ve saymakla bitmeyen unvanlara sahip olduk.
Yetmedi bir de başkalarına benzemek için verdiğimiz emeklere ne demeli!
Keşke Bu kadar verdiğimiz emeği ve mücadeleyi kendimiz için vermiş olsaydık da adam akıllı bir şahsiyete, kişiliğe sahip, olup toplum içinde bir birey olsaydık.
Günah olurdu değil mi?
Kendini bilen, kişilikli bilinçli bir birey neden olsun ki?
Her birimiz bir takımın taraftarı olmuş, kimimiz Beşiktaşlı kimimiz Fenerbahçeli, kimimiz sağcı, kimimiz solcu olmuş, yetinmemiş ılımlı ya da Şahin bile olmuştuk!
Zaman ilerledikçe gelişen ve değişen dünyada, hükümetlerin de etkisinde kalarak, bazen de menfaatlerden istifade etmek için Liberal, Demokrat, Sosyal Demokrat, Cumhuriyetçi, Muhafazakar, Aşırı, Gerici, İlerici Uygar, Modern, Çağdaş olmuştuk!
Gelgit zaman girmediğimiz Tarikat, Cemaat, Gurup da kalmamıştı!
Ne yazık ki birler bize yetmemiş hep çoğaltmıştık.
Bir tek Allah ile başlayan, aynı din, aynı Kur'an, aynı Peygamber, aynı Kıbleden bin bir ayrılık.
Aynı Ülke ve onun Al Bayrağı altında bin bir fırıldaklık.
Neyse Artık bir şeydik!
Bazen kazanan takımımız, gurubumuz, partimiz olsa da.
Aslında hep kaybeden bizler kazananlar da bizi bizden alıkoyan, kendimizle buluşmamıza, kendimizle tanışıp dost olmaya, barışık olmaya, pozitif yaşamaya müsaade etmeyenlerdi.
Kumarda ya da Savaşta kazananın hiç bir zaman olamayacağı gibi.
(Kumarda kazanan her zaman masa olur derler)
Bizi kendimize bile çok görenlerin dünyasında, kendin olma da ne olursan ol denilmekteydi.
Sahi biz ne zaman kendimiz olacağız, yok efendim yok bütün unvanlar sizin olsun bizi kendimize bırakın diyeceğiz.
Bana kalsa;
Kendin Ol Hayatını Yaşa...
Hem de Çok Yaşa..............
Urfa Damga
|