|
VE zaman kulağıma fısıldadı..
"Hayat ve Ölüm " ..Kaçınılmaz dedi !
Ve yaşarken "AKIL'ı " da unutma dedi...
Ve beni ... yani " ZAMAN'ı " da unutma dedi
Ve bende dedim ki ; Debelenme boşuna; hiç bitmeyecek tek şey,..
Sensin !
Zaten zaman, zamanında yaşayabilene " HAYAT " dır.
Belki de bir kez olsun " yaşarken ÖLMEDİYSEN ", henüz hiç yaşamamışsın dır !
Ağ denize bir kez düştüyse, balık beklerken çıkan yosuna da çare yok...
Debelenmek boşuna...
Demek oluyor ki...AKIL yorucu bu hayatta lazım olandır.
O yüzden AKILLI insan, kendi deliliklerini farkında olandır...
Oynadığımız roller çok fazlaysa, figüranlıktan öteye gidemeyiz.."istediğimizi" değil de, doğru olduğunu düşündüğümüzü yaptıktan sonra anlarız bazen, aslında hiç de istememiş olduğumuzu...
Yanan yanmış, yakan pişman, kor küle devrolurken, suçlu hep zavallı " ZAMAN " dır !....
HAYAT "yaşamamak" için çok kısa çünkü tüm "ÖLÜMLER" de erken......
VE gerçek hep eksik çünkü hayaller hep çok fazla...
Anladın mı dedim..
ZAMANI durdurur,AKLI delirtir,HAYATI öyle-böyle yaşarım.
ÖLÜM mü !
Ona çare yok..herkes gibi bende beklerim dedim !
Halen cevap alamadım ! ! !
Ey ZAMAN ...
Ey HAYAT ...
Size hatırlatırım..
ÖLÜM benim için VUSLAT dır.
|