|
Hayatı Tespih Yapmışım
Sallıyormuşum…
Her birimiz bir hedef belirlemiş ve o hedefe doğru koşuyoruz. Tam tersini düşünün hiçbir hedefimiz olmadan günlerimizi su niyetine içiyor da olabiliriz. Ruhen sağlıklı kalabilmek hayatın en büyük zevklerinden tat almak ve bir hedef peşinde koşabilme gücünü bulmak için belki de geçmişe bakmak gerekir.
Bu gün her şeyi boş veresim var. Planlar, duygular, düşünceler…
Hatta kaçasım var insanlardan, kendimi soyutlayıp her şeyden bir güzel ağlayasım var.
Belki de hayatı tespih yapıp sallayasım var.
Tüm doğrularınız gerçeğin acıtan elinde inlerken, o söylenen şeyler normal insanlar için diyorsunuz.
Kişinin hayatı kaymış, ıstırap, aldatma, yalan üzerine kuruluysa hadi sen bunu gel iyileştir, hadi sen bunun bozulan psikolojisini birkaç güzel sözle iyileştir.
Sağlam kafayla düşününce basit gelen, olması gereken normallikler depresyonda veya patolojik bir durum varsa işin içinden çıkılmaz bir hal alabiliyor.
Her şeyi doğal ve olması gereken şekilde istiyoruz.
Sen dürüst ol, ekmeğini taştan çıkar.
Okuluna düzenli git- gel, derslerinde başarılı ol.
Kendini kaybetme, malına, canına sahip ol.
Aklına sahip ol.
Düzenli beslen.
Mutlaka egzersiz yap.
Düzenli uyu.
Az ye, yağlı-şekerli yeme.
İnsanları da kendini de kandırma.
Yani aklınıza gelecek toplumun/uzmanların belirlemiş olduğu kurallar silsilesi…
Hepsi doğru ama adam/kadın kafayı yemişse ne olacak o zaman.
Kişi yaptığı yanlışı doğru, doğruyu yanlış biliyorsa ne olacak.
Kimisi yem olmak için elinden geleni yapıyor. Sonra ‘ben neden yem oldum’ diyor.
Çünkü kendini ispatlaması, birilerine gücünü göstermesi lazım…
Kimisi uyanık geçiniyor. Herkesi kullanıyor işine geldiği gibi ve bir gün öyle biri karşısına çıkıyor ki, hadi bakalım, devir tersine dönüyor.
***
Bu gün ki kapalı hava aldı götürdü bizi felsefenin belini kırdık belki de kendimizce.
Ya da hiçbir halt yapamadık.
Eğer kendinizi böyle kaybedip sonra bulmak istiyorsanız.
Bu gün bakış açınızı değiştirin.
Bu gün farklı bir şeyler yapın.
Belki bir uzmandan yardım, belki bir komşu kahvesi, belki bir telefonla sevdiğinize ulaşmak, belki bir hasta ziyareti, belki de bir sokak köpeğini sevin.
Yaralı bir köpek bu gün usulca yanıma geldi. Oturuyordum okulun demirliğinde, o da az ilerime oturdu. Birkaç kez beni test etti bakışlarıyla ve zarar gelmeyeceğini anladı.
Kıvrılıp oturdu yamacıma. Ona uzaktan dua ettim. Ayrılırken oradan başını çevirip baktı ve unutulmaz bir sahneydi.
|